در بخش سوم سری مقالات اکسترودر دوماردون پی وی سی و در بخش پایانی آن، به جزئیات دیگر این نوع از اکسترودرها خواهیم پرداخت. همانگونه که پیش از این نیز ذکر گردید، مصرف هرچه کمتر منابع و انرژی، افزایش راندمان تولید و کاهش ضایعات هدف انتخاب صحیح اکسترودر می باشد.
مقایسه کلی اکسترودر دوماردون موازی و مخروطی
اکسترودر دوماردون پی وی سی موازی، در خط تولید بسیار به یکدیگر نزدیک می باشند. به همین دلیل تامین فضا برای رانش کافی یاتاقان ها مشکل ساز می باشد. بدیهی است که هر محور ماردون، باید بالاتر از دیگری باشد تا یاتاقان بتواند رانش مناسب را در محل مناسب انجام دهد. در مورد ماردون های مخروطی به دلیل قطر بیشتر در انتهای تغذیه که محفظه بین مارپیچ ها ایجاد می کند و این مشکل را حل می کند. در این حال است که امکان استفاده از یاتاقات های رانش استاندارد و سیستم دنده توزیع ساده و مخروطی را فراهم می کند.
اکسترودرهای مخروطی دوار دارای بخش تغذیه حجم زیادی هستند که ترکیبات با چگالی ظاهری کمتری را در خود جای می دهد. این انعطاف پذیری را برای رسیدگی به انواع ترکیبات فراهم می کند.
در طی یک دوره ی تولید، به دلیل ساییدگی، خروجی درپیچ موازی به تدریج کاهش می یابد. در حالی که در مورد مارپیچ های مخروطی می توان خروجی را با جابجایی دورهای پیچ ها حفظ نمود.
همان طور که پلیمر حالت پلاستیکی پیدا می کند، نیروهای بیرونی به ماردون ها وارد می شود. این نیروها، با افزایش ویسکوزیته پلیمر افزایش می یابد و نتیجه این خواهد بود که نیروهای ناهموار بر روی شفت پیج و یاتاقان ها اعمال میشود. نیروهای نامتعادل وارد بر پیچ ها با بلندتر شدن پیچ باعث ایجاد انحراف نامطلوب می گردند.
پیچ های مخروطی دوقلو نسبت مشخصی دارند، زیرا پیچ مخروطی یک مجموعه موثر است و در برابر خمش بهتر مقاومت می کند.
در زون فشره سازی یا پیشران، یک حال غیرقابل نفوذ برای زون دریچه فراهم می کند تا پودر از فیدر کشیده نشود.
