لوله HDPE و اتصالات آن موضوع مطلب امروز است. این لوله، نوعی لوله پلاستیکی منعطف ساخته شده از پلی اتیلن با چگالی بالا است.

لوله HDPE و اتصالات آن در اثر ترکیب اتیلن و مقادیر کمی از هیدروکربن های دیگر ایجاد می شود. این ترکیب نشتی و خوردگی ندارد و از نظر دوام و استحکام مزایای بسیار خوبی دارد.

مزایای لوله HDPE و اتصالات آن

لوله های پلی اتیلن در برابر خورندگی مقاومت دارند. لوله HDPE عمدتا برای انتقال مایعات و گازها استفاده می شوند زیرا تحت تاثیر مواد شیمیایی موجود در سیالی که حمل می کنند، قرار نمیگیرند بنابراین آنها باعث نشتی یا گرفتگی نمی شوند.

مقاومت در برابر فشار بالا

لوله HDPE می توانند فشار بالا را بدون تغییر شکل یا آسیب تحمل کنند. بنابراین می توانند فشار آب ناپایدار سیستم های آب خانگی و سیستم های انتقال فاضلاب یا انتقال آب یا مواد دیگر را تحمل می کند.

اتصالات بدون نشتی

بر خلاف سیستم های لوله کشی فلزی سنتی که توسط اتصالات مکانیکی به هم متصل می شوند. سیستم های لوله کشی HDPE را می توان با روش های همجوشی حرارتی به هم متصل کرد. در این روش دو سطح لوله HDPE تا دمای معینی گرم می شود، سپس لوله سرد می شود و اتصالات یکپارچه، دائمی و بدون نشتی لوله ایجاد می شود. که از اکسترودرهای دستی برای این امر استفاده میکنند.

طول عمر بیشتر

عمر مفید لوله های HDPE بیشتر از لوله های فلزی است . طول عمر معمولا از 50 تا 100 سال متغیر است.

سازگار با محیط زیست

لوله های HDPE کمترین تاثیر مخرب را بر محیط زیست دارند. در طول تولید هیچ ماده سمی خطرناکی در هوا منتشر نمیکنند.

هزینه کم ساخت

هزینه ساخت لوله های پلی اتیلن کمتر از لوله های فلزی است. علاوه بر این از لوله های HDPE استفده میکنند. با توجه به وزن کمتر آنها نسبت به لوله های فلزی باعث صرفه جویی بیشتر در هزینه های حمل و نقل و نصب و ساخت و ساز می شوند.

لوله HDPE معمولا چگونه متصل می شود؟

اصل همجوشی حرارتی این است که دو سطح لوله HDPE را تا دمای معینی گرم کرده و سپس با اعمال نیروی کافی آنها را ذوب می شوند. این عملیات باعث می شود که لوله های ذوب شده با یکدیگر مخلوط شده و در نتیجه همجوشی ایجاد شود.

پس از ادغام مناسب، مفاصل کاملاً ضد نشتی هستند. سطح اتصال از نظر مقاومت و فشار با خود لوله کاملاً برابر است.چهار روش متداول اتصال برای لوله های HDPE وجود دارد که شامل فیوژن لب به لب، فیوژن سوکتی، فیوژن زینی و الکتروفیوژن می باشد.